درمان‌های جدید در سندرم خشکی چشم

سندرم چشم خشک، یک بیماری چندعلتی است که لبه‌های پلک و لایه اشکی را درگیر می‌کند1، با ایجاد تغییرات در اپی‌تلیوم سطح چشم باعث کم شدن میزان اشک و کاهش حس قرنیه و در نتیجه بروز واکنش‌های التهابی می‌شود که با افزایش اسمولاریته اشک همراه است3و2.     مبتلایان به این بیماری، از ناراحتی چشم توام با اختلال بینایی رنج می‌برند و پیش‌رفت بیماری منجر به صدمه دایمی سطح چشم می‌شود1.     مزاحمت‌های ناشی از سندرم چشم خشک، موجب افت کیفیت زندگی و کاهش سرعت مطالعه4 می‌شود. طبق نظر کارگروه بین‌المللی خشکی چشم در سال 2007، سندرم چشم خشک به شرح زیر تعریف شده است:     "خشکی چشم یک بیماری چندعاملی اشک و سطح چشم می‌باشد که منجر به علایم و ناراحتی‌هایی مانند اختلال دید، ناپایداری لایه اشکی و صدمه سطح چشم و به دنبال آن افزایش اسمولاریته اشک و التهاب سطح چشم می‌شود5.     ناراحتی حاصله به صورت سوزش، چسبناکی پلک‌ها، احساس جسم خارجی، خارش و درد می‌باشد. اختلال دید به صورت نوسان دید به ویژه هنگام مطالعه ایجاد می‌شود که با پلک زدن بهبود می‌یابد5. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1395؛ دوره 21، شماره 3: 264-255.